"විෂ්" එක මුල් වී සුබ පැතුම යට යාම...!!!

අද දිනය යනු තොරතෝංචියක් නැති ව සුබ පැතුම් ලැබෙන දිනයකි.
උදේ හමුවන එකාගෙන් වෙලාව කීයදැයි ඇසුවද “සේම් ටු යූ“ කියන තරම් අංජබජල් දවසකි....!!
මේ සුබ පැතීමේ සම්ප්‍රදාය කවදා කොහේ ඇතිවිණිදැයි සොයා දැන ගන්නට නැති වුව ද, ඉඳුරාම එය අපට ලැබුණේ නම් අපව ආක්‍රමණය කොට අපගේ හරු බස්සම අතගාගෙන ගිය පරදේශක්කාරයන්ගෙන්'වගනම් ඉර හඳ වගේ විශ්වාස ය.. ඔවුන්ට අලුත් අවුරුද්දකට වඩා තිබුනේ නත්තල ය. මූණට හමුවන එකිනෙකා සිප වැළැඳ නත්තලට සුබ පතන්නට නොහැකි වූ අයට විකල්පයක් ලෙසින් නත්තල් කාඩ් පත් බිහි විය. මුලින් ම මේවා අතින් ඇඳ යැවුණි. පසු ව මුද්‍රණ තාක්ෂණයෙන් ඒවා එළි බසින්නට වූයේ ඊට හොඳ වෙළෙඳ පොලක් තිබෙන වගට ව්‍යාපාරික ඥාණයක් ඇත්තන්ට දැණුනු නිසාය.

Image - http://www.etsy.com/market/get_well

ලංකාවේ නත්තල් කාඩ් සඳහා ද යම් පමණක ඉල්ලුමක් තිබුණද, එය ව්‍යාපාරයක් පවත්වාගෙන යන්නට තරම් ලොකු නොවූයෙන්, අලුත් මාකට් එකක් සොයා ගත යුතු විය. ඊට හොඳ තල්ලුවක් ලැබුනේ හෙන්රි ඕල්කොට් තුමාගේ බෞද්ධ පුනරුද සංකල්පයයි. උන්ට නත්තල්නම් අපි වෙසක් කාඩ් ගසමුයැයි ලංකාවේ දමිළ ව්‍යාපාරිකයන් ඒක රාශී වූයේ මේ සද්ජන චේතනාවෙනි..!! කොළඹ හෙට්ටි වීදියේ මෙහා කොනේ සිට එහා කොනටම එදා සිටියේ රත්තරං බඩු වෙළෙන්දන් නොවේ. සුබපැතුම් වෙළෙන්දන් ය. ඉහළ පෙලේ චිත්‍ර ශිල්පියකුගෙන් හොඳ බෞද්ධ චිත්‍රයක් යොදා, කොළඹ කවියකුගේ කවි සිතිවිල්ලකින් පොහොසත් ව මුලින් එය මාකට් එකට ආවේ ය. පහු පහු වන විට, මේ වෙසක් කාඩ් මළඉලව්වල 'වෙසක්' ඇරෙන්නට අනෙක් හැම මගුලක් ම විය. යුද වාතාවරණයත් සමග කැමප්ලාජ් ඇඳ පන්සල් යන පින්තූර ද ඊට ඇතුළත් විය. පහුවන විට එහි බෞද්ධ මුහුණුවර සහමුලින් ම මැකී ගොස්, ශෘංගාරාත්මක තුට්ටු දෙකේ ආදර වසංගතයක් බවට ම පත් විය.
මේ “බිස්නස්“ එක සමග ම කැළැන්ඩර් ව්‍යාපාරය ද, අලුත් අවුරුදු සුබපැතුම් ව්‍යාපාරය ද අතිශයින් ලාබ දායී ව්‍යාපාරයක් වූ අතර, ඊට මහා පරිමාණයෙන් විදුලි උපකරණ සහ ගෘහ උපකරණ වෙළෙන්දන්ගෙන් ද ඇඳුම් පැළඳුම් කඩ කාරයන්ගෙන් ද, දැවැන්ත තල්ලුවක් ලැබුනේ ය. නොවැම්බර් මාසය ඉවරවෙනවාත් සමග ෂෝරූම් වීදුරු මත කපු පුලුන් අලවා ව්‍යාජ හිම පාරක් ද, තොරම්බොල් අකුරෙන් මැරි ක්‍රිස්මස් ඇන්ඩ් හැපි නිව් ඉයර් යැයි වගන්තියක් ද ගසා, ඊටත් ලොකු අකුරෙන් “සේල් සේල් - මහා සේල්“ යනුවෙන්ද ගසා, නැති ආලවට්ටමක් මපා පෑවේ අප ගැන පතල කරුණාවෙන් නොවන වග ඕනෑම කෙනෙකුට තේරෙනු ඇති.
නත්තල් සීයා හෙවත් ශාන්ත ක්ලෝස් මුණිවරයාගේ සංකේතය වූ, කොළ පැහැති ඇඳුම ද රතු පාට කළේ ලොව දැවැන්ත ම ව්‍යාපාරයක් වන කොකා කෝලා බහුජාතික සමාගමේ උවමනාවට ය..! අද ඒ උතුම් පුද්ගලයා මරා දමා අප ඉදිරියේ පෙනී සිටින්නේ නත්තල් පප්පලා හෙවත් බහු රූ කෝලම් මළ විකාර ය. උන් ද සිල්ලර කඩ කාරයන්ගේ උවමනාවට, මහා පාරේ විගඩම් නටන තරමට බාල, පහත් තත්ත්වයට ඇද දමා ඇත්තේ ය. කොටින් ම සුපර් මාකට්වල බඩු කිරන සහ කවුන්ටරවල ඉන්නා කෙල්ලංගේ හිසටද අර මුණිවරයාගේ තොප්පි කඩ මාල්ලක් එල්ලා දමන්නට තරම් මේ ජඩ ව්‍යාපාරය සැහැසි වී තිබේ.

මීට අවුරුදු ගනනාවකට කළියෙන් මම සියලු රැකියාවන් අතහැර දමා, ස්වාධීන ව්‍යාපාරයක් ආරම්භ කළෙමි. ඡායාරූප ශිල්පයට අමතර ව ග්‍රැෆික් සැලසුම් සහ සිල්ක් ස්ක්‍රීන් මුද්‍රණය ඊට ඇතුළත් විය. මේ ව්‍යාපාරය ගැන දන්නා කියන අයට දැනුම් දීමට මා කළේ ද හැම ජනේරුවකටම, වෙසක් එකකටම සුබ පැතුම්පත් මුද්‍රණය කොට තැපැල් කිරීම ය. එයින් මම විපුල පල ප්‍රෙයා්ජන ලැබුවෙමි. එකල අවුරුද්ද අවසානයේ ලැබෙන සුබ පැතුම් පත් සියල්ල කාර්යාලය පුරා වැල් වැට ගසා එල්ලා ප්‍රදර්ශනය කිරීමෙන් මහත් සන්තෝසයක් ද, ප්‍රමාණය වැඩිනම් පොඩි ගර්වයක් ද ලැබූවෙමි. එකල කැලැන්ඩර් ද තුන් හාරසියයක් ලැබුණු අතර, අඩු තරමින් දිනපොත් විසි තිස් ගණනක් ම ලැබුවෙමි.

දුරකථනයක් ලැබුණු පසු මේ මුද්‍රිත කාඩ් නතර වූ අතර, ඇමතුමකින් සුබ පැතුවෙමි. මා මෙන් ම අනෙක් අයද කළේ එයම ය. ඒ හා සමග ම සුබ පැතුම් ලැබෙන ප්‍රමාණයද, කැලැන්ඩර් ප්‍රමාණයද ක්ෂයවී ගිය අතර, අද පෙබරවාරි මාසයේදී පමණ දිනපොතක් මිල දී ගන්නට තරම් අභාග්‍ය සම්පන්න අවදියකට අවතීර්ණ වී සිටිමි.
ඊටත් පසු ජංගම දුරකතනවලින් කෙටි පණිවිඩ යැවීමේ පහසුකම ලැබුණු පසු, හැම ජනේරුවකට ම සහ සිංහල අවුරුද්දකට ම අලුත් කවියක් ලියා හතර අතේ පා කොට හැරියෙමි. දුරකතන බිල ඉහළ නිසා එය මහා “ලාබයක්“ ද අත් කර දුන්නේ ය..!! අදත් ඒ කවි පොඩිත්තක් ලැබෙන තෙක් බලා සිටින මිතුරු සමූහයක් මට සිටින අතර, ප්‍රමාද වූ විට එය අසා ඉල්ලන අයද තවමත් සිටියි. ..!
පසු ගිය අවුරුදු කිහිපය දෙස ආපසු හැරී බැලීමේදි, ලැබෙන කෙටි පණිවිඩ ප්‍රමාණය ද ක්‍රමයෙන් ක්ෂීණවන බවක් පෙනෙයි. එමෙන් ම ඒ හැම එකකම පාහේ දකින්නට ලැබෙන්නේ ද මීට අවුරුදු තුන හතරකට කළින් වෙන එකෙකු එවූ පණිවිඩයකි. සමහර එව්වායේ පරණ එකාගේ නමද තිබේ...!! ඉංගිරිසියෙන් ඇපල් ය කියා ටයිප් කරන්නට බැරි එකා ෂේක්ස්පියර්ගේ කවි එවනවිට ඇඟේ මාලු නටන්නට පටන් ගිනියි..ඊටත් වඩා අර “සබ්බීදියෝ විරජජන්තූ“ වහන්තරාව සිංග්ලිෂ්වලින් දැක්ක විට ලේ කෝප වී, ඇඟ ගැහෙන්නට පටන් ගනියි...!!

ඊටත් වඩා විහිලුව වන්නේ මේ එවන කෙටි පණිවිඩවලින් 90%කම කිසිදු නමක් ගමක් සඳහන් නොවීම ය...! එවන්නන් වාලේ එවන මේ සුබපැතුම් ඩිලීට් කරන්නට කාලය වැය කරන එක ද මහා අපරාධයකි. එවන් ඒව්වාට “රිප්ලයි“ කරන එක ද මහත් මානසික වධයකි.
දැන් තත්ත්වය තරමක් වෙනස් ය.
දැන් අපේ එකම ගැලවුම් කාරයා වී ඇත්තේ සකර්බර්ග් දිව්‍ය රාජයා ය.. එතුමාට අජරාමර නිවන් සුව අත්වන්නට (සාදු සාදු..!!) මීට කළියෙන් එවන ලද්දාවූ සුබ පැතුම් දැන් වෙන එව්වන්ගේ නම්වලින් දැක බලා ගන්නට තරම් අප මහත් ඵල මහත් ආනිසංස ලබා ඇත්තේ ය...!!! තමන් එවන සුබ පැතුමද තමංගේ නොව අනුන්ගේ ය..!! ඒ මදිවාට ජනේරුවට ද, සිංහල අවුරුද්දට ද, ඉන්දියානු ජාතික දිනයට ද, එන්නේ එකම පෝස්ටයකි..! වෙසක් එකට එය වෙනස් වන්නේ ඉදිච්ච බෝ කොළයක් තිබීම ද, නැවිච්ච ඇඟිල්ල තිබීමද පමණ ය..!! එව්වාට සේම් ටු යූ කිව්වත් කිසිදු පුරස්නයක්, ගනිච්චියක් ද නැත..! මන්ද ඇත්තේ එපමණක් නිසා ය.
එවන් සියලු අබග්ගයන්ගෙන් මිදී, මේ කූට වෙළෙඳ ව්‍යාපාරික අසමජ්ජාතින්ගේ උප සංස්කෘතීන්ගෙන් දුරී භූත වී, හදවතින් ම අනෙකා ව සිප වැළැඳගෙන, සුබ පතන්නට හැකි වාතාවරණයක් උදා වේවායි කියා පතමි..!!
ඒ නිසා මගේ මෙවර අවුරුදු පැතුම වන්නේ මේ “සිස්ටම් එක“ වෙනස් වේවා කියා ය...!

-ඉන්ද්‍රනාථ තේනුවර-
(Wednesday , 1/1/2014)
(https://www.facebook.com/indranathathenuwara)



[ සහෘදයෙක් විසින් ලියන ලද ලිපියකි ]

[ සහෘදයෙක් විසින් ලියන ලද ලිපියකි ]

[ සහෘදයෙක් විසින් ලියන ලද ලිපියකි ]